Vryheidsdag

Terwyl die reenboognasie hierdie week die onwettige verkiesing van 1994 herdenk het, is dit ironies dat hulle dit "Vryheidsdag" noem. Op hierdie dag in 1994 het die Afrikaner sy vryheid verloor, nie net sy politiese vryheid nie, maar ook sy vryheid van burgerskap.

'n Regering bied aan sy burgers sekuriteit, opleiding en die geleentheid om te werk of om 'n besigheid te bedryf. Die Afrikaner is nie meer veilig in hierdie land nie, dit is immers die onveiligste land in die wereld. Die staatskool bestel het verval tot amper die swakste in die wereld en Afrikaanse skole word een na die ander verengels. Die Afrikaner is ook die geleentheid ontneem om te werk en besigheid te doen in hierdie land, deur die rassistiese wetgewing byname "Affirmative action" en swart ekonomiese bemagtiging.

As mens in ag neem dat die verkiesing van 1994 onwettig was, aldus Advokaat Paul Kruger, 'n kenner in die volke-reg wat 'n studie gedoen het daaroor. Kan die Afrikaner "Vryheidsdag" vier?

Die Afrikaner is egter bekend daarvoor dat hy nie onder gekry word nie. Die geskiedenis is 'n bewys daarvan. Na die tweede vryheidsoorlog het hulle plase in verwoesting gele, na die Engelse se verskroeide aarde beleid. Ook kon die Afrikaner nie werk kry nie, omdat hulle nie die Engelse taal kon praat nie.

Die Afrikaner het nie gaan le nie en teen 1938 met die herdenking van die Groottrek, was dit nie arm-Afrikaners wat die ossewaens in Pretoria ingewag het nie, maar stads-Afrikaners, met eie skole, eie koerante en eie besighede.

'n Mens kan argumenteer dat die onreg wat aan die Afrikaner gedoen is, die Afrikaner gedwing het om op te staan.

Dit gebeur vandag weer. Hoe dan anders? As die eens magtigste empire in die wereld nie die Afrikaner kon breek nie, hoe sal 'n terroriste bende hierde volk breek?

Terwyl die reenboognasie besig is om te verval in ellende, is die Afrikaner aan die opstaan. Die mite dat die Afrikaner nie kan saam staan nie, is ook die nek in geslaan met die stigting van die Afrikanerfront waar reeds 23 Afrikanerorganisasies aangesluit het. DIe CVO skole, ten spyte van aanvalle deur die regime, beur voort en groei van krag tot krag om ons kinders 'n Christelike eerstewereldse opvoeding te bied. Die AVKB vul hierby aan deur vir die Afrikaner kinders kampe aan te bied waar hulle weer vrylik Afrikanerkinders kan wees.

Die erfenis van die Afrikaner, word ten midde van al die probleme ook na omgesien. In 1940 plaas die Ossewa brandwag 'n hoeksteen by Majuba wat lees dat Majuba bewaar moet word vir die Afrikaner. Aan hierdie wens het die Afrikaner ook uiting gegee. Radio Pretoria, die Radio met grense, het ten midde van aanslae en alle pogings om haar stem te stil, gegroei tot die enigste stem van die Afrikaner. Die nuwe toring gaan die Radio se stem en dus die stem van die vryheidsversigting van die Afrikaner nog verder uitdrae.

Hierdie volk sal nie weer opstaan nie, hierdie volk het reeds opgestaan.